Εξέλιξη

Όταν τα τελευταία στρέμματα δασικών περιοχών θα έχουνε καεί, η θερμοκρασία θα ανέβει λίγους βαθμούς. Οι πάγοι θα λιώσουνε, τα πάντα θα πλημμυρίσουν και οι καταστροφολόγοι στις τι-βι θα θριαμβολογούν παρόλο που και από αυτούς θα πνίγεται ο ένας μετά τον άλλον.

Η ζωή όμως δεν είναι τόσο απλή για να το βάλει κάτω. Υπάρχουνε πράγματα στον πολιτισμό μας που θα πρέπει να διατηρηθούνε ακόμα και αν χρειαστεί να μετεξελιχτούμε σε Davy Jones ή , στην καλύτερη, στον Dr. Zoidberg. Όπως και θα γίνει και τέρμα πια τερηδόνα! Εξαίσια πράγμα όπως η βία, το μίσος, η μισαλλοδοξία, η ζήλια, ο φθόνος, τα θρίλερ, ο ρατσισμός θα διατηρηθούνε. (Δεν αναφέρω τον έρωτα, την αγάπη, την φιλία, το γκάρατζ ροκ, την μπύρα με πατατάκια με ρίγανη, για να διατηρήσω την βαριά ατμόσφαιρα). Όλα αυτά – εκτός παρένθεσης – θα οδηγήσουνε την υδρόβια ανθρωπότητα στον 1ο αδιάβροχο πυρηνικό πόλεμο ο οποίος θα καταστρέψει ότι δεν κατάφεραν να κάνουνε οι πυρκαγιές, οι πλημμύρες και τελικά οι καρχαρίες και το αλάτι.

Αλλά η ζωή, αφού κάνει ένα strike αλά Jesus στην ταινία Big Lebowski, με μαύρο νυχάκι στο μικρό δαχτυλάκι και μεξικάνικη μουσική υπόκρουση, θα πει “It doesn’t matter to life”. Και η ζωή θα εξελιχτεί και πάλι. Και τότε θα γίνουμε υβριδικές κατσαρίδες με ενσωματωμένο υπολογιστή στην πλάτη που θα παίζει mp33 σε χαμηλό bitrate για να χωράει περισσότερη μουσική ο δίσκος. Ηλεκτρομαγνητική μουσική. Οι λάτρεις του βινυλίου θα έχουνε κάνει την μεγαλύτερη μαζική αυτοκτονία στην ιστορία της ζωής μετά τον πόλεμο, αφού το βινύλιο όπως και τα πάντα θα έχουνε λιώσει.

Και έτσι θα ζήσουμε ευτυχισμένοι γιατί ποτέ δεν θα καταφέρουμε να δημιουργήσουμε πετυχημένες σημαδούρες που θα διαχωρίζουν αποτελεσματικά τα σύνορα των κρατών. Χωρίς κράτη και χωρίς αγαθά, αφού με τον 1ο και τελευταίο πυρηνικό τα πάντα θα έχουνε γίνει λάσπη, απλά θα αιωρούμαστε σε έναν παραδεισένιο ωκεανό. Θα τρεφόμαστε με πλαγκτόν και αμοιβάδες και θα κάνουμε έρωτα με mp33 να παίζει στην πλάτη μας. Ο υπολογιστής αυτός θα περιορίσει κάπως τους πολύ πειραματικούς του έρωτα αλλά αυτό είναι ένα ελάχιστα μελανό σημείο σε έναν μεγάλο ωκεανό ευτυχίας.

Ο χρόνος θα συνεχίσει ατάραχος να επιτελεί το έργο του. Και όταν έρθει η στιγμή η ύλη θα αρχίσει να διαβρώνεται. Με τον θάνατο της, η ζωή ήδη θα έχει διαλέξει την καινούργια της μορφή και αυτή θα είναι τα μικροκύματα που θα ταξιδεύουνε στο κενό. Απόλυτη ελευθερία.

Τα μικροκύματα θα συνεχίσουνε να έχουνε τους ίδιους προβληματισμούς, χαρές και λύπες όπως έχουμε και τώρα. Θα συνεχίσουνε να φλερτάρουν και να λένε ότι το μήκος είναι αυτό που μετράει! Θα έχουνε όμως και πρόβλημα πλάτους, την λεγόμενη πλατυσαρκεία. Όσον οι συχνότητες δεν συντονίζονται θα δυστηχούν, διαφορετικά θα ταυτίζονται και θα ταξιδεύουνε ευτυχισμένα στο απόλυτο κενό!