Της βλακείας η λεπίδα είναι κοφτερή

Της βλακείας η λεπίδα είναι κοφτερή! Είναι πιο κοφτερή από το πιο κοφτερό σπαθί και όλοι μπορούν να κοπούν με αυτή.

Της βλακείας η λεπίδα είναι κοφτερή! Και για να το δώσει κάποιος την σωστή έμφαση, θα πρέπει να το φωνάξει πολύ δυνατά. Θα πρέπει να το φωνάξει τόσο μέσα του όσο και προς τα έξω έτσι ώστε να αντηχήσει πολύ δυνατά όπως ακούγεται το “τα αυτιά του βασιλιά είναι γαϊδουρινά”. Και αν δεν αντηχήσει τότε το βάθος δεν φτάνει για να παραχθεί η ηχώ.

Είναι άτιμη γιατί όταν κόβεσαι, δεν το βλέπεις αλλά το νιώθεις. Τα σημάδια είναι ορατά σε σένα και συνήθως ανύπαρκτα για τους άλλους.

Και βλακώδης. Σαν τον έρωτα που βλακεία είναι. Αλλά και τον μη-έρωτα που πάλι βλακεία είναι. Και σπουδαίος αυτός που καταφέρει να απομονώσει το ένα από το άλλο και κάνει το ανάποδο.

Βλακεία είναι και το κείμενο αυτό γιατί δεν λέει τίποτα. Ακόμα και σε μένα που το γράφω όση αξία έχει τόση δεν έχει.

Βλακεία είναι αν το διαβάζει κάποιος. Βλακεία και το ανάποδο. Ωραία θα ήτανε να έλεγε κάτι σε κάποιον και να μου έλεγε ο αναγνώστης του κάτι ωραίο.

Μπορεί και να ’ναι βλακεία που το θεωρώ βλακεία.

Όπως και να ’χει …