Ο άντρας με την σιδερένια μπλούζα

Ο νεαρός άντρας στεκόταν στην κουζίνα, έπινε χυμό και ξαφνικά φώναξε:

• Θέλω μια σιδερένια μπλούζα!

Αμέσως συνειδητοποίησε ότι κάτι με αυτή τη φράση δεν ήταν εντάξει.

Φαντάστηκε τον εαυτό του με μια σιδερένια μπλούζα. Μη πρακτικό. Προσπάθησε ξανά. Ιπποτικό αλλά και πάλι δίχως αρκετό ενδιαφέρον.

Περισσότερο ενδιαφέρον είχε η φράση αυτή καθαυτή παρά η πραγματική της σημασία.

Συνειδητοποίησε ότι αν αυτή η φράση ήταν γραμμένη, κάποιος που θα την διάβαζε θα την επεξεργαζόταν τουλάχιστον δύο φορές.

Μία: Ένας άντρας με μια σιδερένια μπλούζα.

Δύο: Τι μπορεί να σημαίνει ένας άντρας με μια σιδερένια μπλούζα.

Ευφυείς και ιδιόρρυθμοι χαρακτήρες θα ανέλυαν αυτή τη φράση πολλές φορές παραπάνω.

Το αποτέλεσμα εξίταρε τον άντρα με την σιδερένια μπλούζα για αυτό και άρχισε να σκέφτεται πως θα μπορούσε να αυξήσει ακόμα περισσότερο αυτές τις φορές. Όταν τελικά το βρήκε, πήγε και κάθισε στο δωμάτιο, άνοιξε το τετράδιο του και έγραψε:

“Ο νεαρός άντρας στεκόταν στο στην κουζίνα, έπινε χυμό και ξαφνικά φώναξε: Θέλω μια σιδερένια μπλούζα!”